"Dekalog Narciarza" to zbiór zasad, których powinni przestrzegać wszyscy użytkownicy narciarskich stoków. Został on opracowany przez Komitet Prawniczy FIS (Międzynarodowej Federacji Narciarskiej) w celu ograniczenia liczby wypadków, zwłaszcza na masowo odwiedzanych trasach przy wyciągach w popularnych miejscowościach.
 
Pełna nazwa brzmi: "Międzynarodowy Dekalog Narciarza". Lista tych przykazań powinna się znajdować w widocznym miejscu przy każdym wyciągu. Należy przy tym zaznaczyć, że zasady te są przestrzegane przez każdą rozsądną osobą, nawet nie mającą pojęcia, że coś takiego jak "Dekalog Narciarza" istnieje. Nie zostały one bowiem "wzięte z sufitu", ale są wynikiem doświadczeń i obserwacji użytkowników i gospodarzy narciarskich tras. Przykazania poniższe powinny być znane każdemu. Jeżeli po ich przeczytaniu zorientujemy się, że nie wszystkie były przez nas przestrzegane, to natychmiast trzeba skorygować swoje zachowanie na stoku. Jest to kwestia nie tylko bezpieczeństwa, ale i kultury osobistej.

Jak wiadomo, narciarstwo jest sportem niosącym w sobie sporą dawkę ryzyka. Nawet początkujący narciarz może się rozpędzić do prędkości kilkudziesięciu kilometrów na godzinę, a przecież potrafimy sobie wyobrazić, co się może stać przy zderzeniu przy takiej szybkości. Dlatego w interesie każdego użytkownika tras jest nie tylko przestrzeganie zasad Dekalogu, ale też zaznajamianie z nim innych narciarzy - szczególnie dzieci i młodzieży. Warto też dodać, że ewentualny wypadek na stoku łączy się z odpowiedzialnością w zakresie prawa cywilnego i karnego, oraz realizacją świadczeń ubezpieczeniowych. "Międzynarodowy Dekalog Narciarza" może więc tu być pewnym punktem odniesienia.

I. Wzgląd na inne osoby

Każdy narciarz powinien zachowywać się w taki sposób, aby nie stwarzać niebezpieczeństwa ani szkody dla innej osoby.

II. Panowanie nad szybkością i sposobem jazdy

Narciarz powinien zjeżdżać z szybkością stosowną do swoich umiejętności oraz rodzaju i stanu trasy i warunków atmosferycznych.

III. Wybór kierunku jazdy

Narciarz zjeżdżając z góry, dysponując większą możliwością wyboru trasy zjazdu musi ustalić taki tor jazdy, aby nie zagrażać narciarzowi przed nim jadącemu.

IV. Wyprzedzanie

Wyprzedzać można zarówno o stronie dostokowej, jak i odstokowej, po stronie lewej lub prawej, lecz w takiej odległości, która nie ograniczy wyprzedzanemu swobody.

V. Przejazd przez skrzyżowanie tras narciarskich

Narciarz zaczynając zjazd na trasie lub pólku narciarskim powinien sprawdzić patrząc w górę, w dół, czy nie sprowokuje tym niebezpieczeństwa dla siebie i dla innych. Identyczne postępowanie obowiązuje po każdym, nawet chwilowym zatrzymaniu się na trasie lub stoku.

VI. Zatrzymanie się

Należy unikać zatrzymania się na trasie zjazdu, zwłaszcza w miejscach zwężeń i miejscach o ograniczonej widoczności. Po ewentualnym upadku narciarz winien usunąć się z toru jazdy możliwie jak najszybciej.

VII. Podejście

Narciarz powinien podchodzić tylko poboczem trasy, a w przypadku złej widoczności powinien zejść zupełnie z trasy. Takie samo zachowanie obowiązuje narciarzy, którzy pieszo schodzą w dół.

VIII. Przestrzeganie znaków narciarskich

Każdy narciarz winien stosować się do znaków narciarskich ustawionych na trasach.

IX. Wypadki

W razie wypadku każdy, kto znajdzie się w pobliżu winien poszkodowanemu spieszyć z pomocą.

X. Stwierdzenie tożsamości

Każdy, obojętnie czy sprawca wypadku, poszkodowany, czy też świadek muszą w razie wypadku podać swoje dane osobowe.